Żylaki nóg (żylaki kończyn dolnych)

żylaki na nogach

Żylaki nóg to jedna z najczęstszych chorób na świecie i według WHO występuje u co piątej osoby. Patologia naczyń żylnych kończyn dolnych wiąże się z nieprawidłowym działaniem zastawek dożylnych, rozszerzeniem żył i ścieńczeniem ich ścian. Prowadzi to do wstecznego przepływu krwi i jej stagnacji w naczyniach. Ruchy pacjenta są utrudnione, pojawia się zespół bólowy, zmniejsza się zdolność do pracy i jakość życia.

Żylaki kończyn dolnych są spowodowane wieloma czynnikami. Dlatego choroba wymaga dokładnej diagnozy i kompetentnego leczenia, które dobierane jest indywidualnie dla każdego pacjenta.

W przypadku braku szybkiej terapii odłączony skrzep krwi może prowadzić do niebezpiecznych powikłań, niepełnosprawności, niepełnosprawności, a nawet śmierci.

Przyczyny żylaków

Krew w żyłach porusza się gwałtownie w kierunku serca. Odpowiadają za to mięśnie kończyn dolnych, a także zastawki dożylne, które uniemożliwiają przepływ krwi w przeciwnym kierunku. Kiedy zastawki zawodzą, krew płynie wbrew ruchowi, ciśnienie w żyłach wzrasta i rozszerzają się. W efekcie ściana żyły staje się cieńsza, a krew dyfunduje przez nią do otaczających tkanek, w kończynach dolnych pojawia się obrzęk i ból.

Czynniki predysponujące do żylaków obejmują:

  • dziedziczność;
  • nadmierne obciążenie kończyn dolnych z powodu nadwagi, intensywnego wysiłku fizycznego, noszenia ciężarów;
  • Siedzący tryb życia;
  • ciągnięcie lub szczypanie żył kończyn dolnych (obcisła odzież, bandaże, sprzęt sportowy: ekspandery, bandaże elastyczne);
  • długotrwała i regularna praca w pozycji siedzącej lub stojącej bez zmiany pozycji ciała i regularnego odpoczynku;
  • ciągłe noszenie butów na obcasach;
  • okres ciąży i menopauzy;
  • choroby przewlekłe (zaparcia, cukrzyca, choroby nerek i układu krążenia).

U mężczyzn głównymi czynnikami rozwoju żylaków są dziedziczność, niezrównoważona aktywność fizyczna i złe nawyki, natomiast żylaki u kobiet częściej kojarzą się ze zmianami hormonalnymi w okresie ciąży i menopauzy, nosząc niewygodne buty.

Objawy żylaków

Pierwsze oznaki choroby mogą nie być odczuwalne fizycznie, ale pojawiają się jedynie zewnętrznie w postaci prześwitujących przez skórę naczyń o barwie ciemnoniebieskiej i fioletowej, pajączków i pajączków, wybrzuszenia żył nad powierzchnią skóry w postaci skręconych sznurków.

Objawy kolejnego etapu żylaków objawiają się w postaci dyskomfortu i bólu, obserwuje się pulsacje, pieczenie lub skurcze w nogach, występują uczucie ciężkości i obrzęku kończyn dolnych, swędzenie w obszarze dotkniętym chorobą naczynie.

Powikłania żylaków

Żylaki mogą mieć poważne konsekwencje, powodując dyskomfort i zagrażając życiu. Obejmują one:

  • wyprysk troficzny lub owrzodzenie skóry w okolicy dotkniętej żyły, poprzedzone blednięciem skóry;
  • zakrzepica żył głębokich spowodowana zakrzepem krwi z mniejszych żył powierzchownych;
  • zator płucny spowodowany zakrzepami krwi, które dostały się do krwiobiegu z żył kończyn dolnych;
  • pęknięcie żylaka, któremu towarzyszy obfite, trudne do zatrzymania krwawienie.

Diagnostyka żylaków

Problemami żylnymi zajmują się flebolodzy, jednak w postawienie trafnej diagnozy zaangażowani są inni specjaliści: angiolog, dermatolog, dietetyk, endokrynolog, a w razie konieczności chirurg naczyniowy.

Na wstępnej konsultacji flebolog wyjaśnia objawy, kiedy się pojawiały i jak często nawracają, a także pyta o występowanie podobnych problemów u innych członków rodziny. Ponadto ważne jest, aby lekarz wiedział o stylu życia i nawykach pacjenta.

Po dokładnym zbadaniu kończyn dolnych, a w szczególności okolicy niepokojącej, flebolog może skierować pacjenta na dodatkowe badania: USG, flebografia (prześwietlenie żył), flebomanometria (pomiar ciśnienia krwi w żyłach), trzy- wymiarowa tomografia komputerowa, fleboscyntygrafia (ocena przepływu krwi żylnej przez dożylne podanie cząsteczek albuminy znakowanych radioizotopami).

W zaawansowanych stadiach lub z powikłaniami za najdokładniejszą metodę uważa się dopplerografię (angioscanning z kolorowym dupleksem). Pozwala ocenić charakter przepływu krwi, stan zastawek i żył głębokich, zidentyfikować wsteczny przepływ krwi i obecność zakrzepów krwi.

Tylko trafna diagnoza pozwoli lekarzowi na sporządzenie optymalnego planu leczenia.

Leczenie żylaków

Terapia ma na celu rozpoznanie i zminimalizowanie wpływu czynników chorobotwórczych, a także wyeliminowanie konsekwencji i zapobieganie powikłaniom.

Istnieją trzy podejścia do terapii żylaków: zachowawcze, małoinwazyjne i radykalne.

Leczenie zachowawcze żylaków obejmuje:

  1. Stosowanie maści, żeli i tabletek na bazie flebotoniki - substancji poprawiających napięcie żył, stan ich ścian, krążenie krwi, łagodzące obrzęki i dyskomfort. Skutecznym lekiem z tej grupy na żylaki jest Detralex, który zawiera pięć składników roślinnych, które mają korzystny wpływ na stan naczyń żylnych. Lek jest dostępny w dwóch postaciach: tabletek i zawiesiny doustnej.
  2. Noszenie bielizny kompresyjnej, która wytwarza optymalny ucisk w problematycznych obszarach nóg, zapobiega rozszerzaniu się żył i utrzymuje napięcie ściany naczyniowej.
  3. Terapia dietetyczna, w zależności od konkretnego przypadku, może mieć na celu utratę wagi, wzmocnienie ścian naczyń żylnych, zapobieganie obrzękom oraz normalizację stolca. Ważna jest nie tylko sama dieta, ale także określona dieta, a także optymalna ilość spożycia wody.
  4. Fizjoterapia jest niezbędna, aby poprawić krążenie krwi, zwiększyć napięcie mięśni i naczyń krwionośnych w nogach oraz wyeliminować zastój żylny. Ponadto aktywność fizyczna pomaga w normalizacji wagi oraz poprawia stan psychiczny pacjenta. Sport z żylakami wymaga przestrzegania środków ostrożności. W szczególności podczas treningu należy nosić bieliznę uciskową i pić dużo wody, aby zapobiec odwodnieniu i zwiększonej lepkości krwi. Zabronione są również długotrwałe obciążenia statyczne i podnoszenie ciężkich przedmiotów. Po treningu zaleca się leżeć na plecach z nogami do góry, aby zapewnić odpływ krwi z żył.

Nieinwazyjne metody usuwania żylaków obejmują leczenie laserowe (naświetlanie laserem) oraz ablację falami radiowymi (naświetlanie prądem wysokiej częstotliwości). W rezultacie ścianki naczynia są lutowane, a żyła szybko ustępuje.

Wykonywana jest również skleroterapia: do chorej żyły wstrzykuje się sklerosant - specjalną substancję, która powoduje jej zablokowanie. W efekcie przepływ krwi zostaje przekierowany do najbliższego zdrowego naczynia, a problematyczna żyła z czasem zanika. Zabieg wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych z obowiązkowym noszeniem po nim bielizny uciskowej.

W ciężkich przypadkach żylaków wykonuje się flebektomię - operację częściowego lub całkowitego usunięcia uszkodzonego naczynia. Takie radykalne podejście jest zalecane w przypadkach, gdy pacjent ma przeciwwskazania do metod „lutowania", a także przy wysokim ryzyku nawrotu choroby.

Po operacji, aby zapobiec żylakom w przyszłości, należy znormalizować dietę, zrezygnować ze złych nawyków, zażywać przepisane przez lekarza leki rozrzedzające krew i wzmacniające naczynia krwionośne oraz wykonywać ćwiczenia terapeutyczne.

Profilaktyka żylaków

Obejmuje zajęcia sportowe (pływanie, spacery, jazda na rowerze, lekki jogging, aerobik), przestrzeganie reżimu picia, unikanie złych nawyków, obcisłą odzież, buty na wysokich obcasach, regularną rozgrzewkę podczas siedzącej pracy, zgodnie z zaleceniami noszone przez lekarza pończochy uciskowe . Ponadto ważne jest monitorowanie ogólnego stanu zdrowia w celu identyfikacji i leczenia chorób, które mogą z czasem wywołać żylaki.

Przy pierwszym podejrzeniu problemu z naczyniami powinieneś skontaktować się ze specjalistami w celu diagnozy i szybkiego rozpoczęcia leczenia.